Hersenschuddingen ontstaan vaak door verkeers- en sportongevallen en bij het vallen. Vooral bij contactsporten en sporten met hoge snelheid is het risico daarop veel groter. Beweging blijkt een positieve invloed te hebben op de genezing.
Wat is het?
Een hersenschudding is een licht schedel-hersentrauma. Door een directe krachtinwerking op het hoofd of de nek botsen de hersenen aan de binnenkant tegen de schedelwand. Dat kan o.a. leiden tot duizeligheid, misselijkheid, hoofdpijn, braken en geheugenverlies. Meestal ontstaan deze symptomen tot 48 uur na het letsel. In de meeste gevallen herstellen zich de hersenen binnen twee tot vier weken.
De volledige genezing kan echter langer duren. We spreken dan van een postcommotioneel syndroom. Postcomm-wat?! Een lastig woord. En nog lastigere symptomen: concentratie- en slaapstoornissen, vermoeidheid en duizeligheid gedurende langere tijd.
Wat is dan belangrijk?
In de eerste dagen na het ongeval moet je het volgende doen: beweging en prikkels tot een minimum beperken. De symptomen mogen niet door activiteiten worden versterkt. Na de rustpauze is het belangrijk om weer met lichte lichamelijke en cognitieve activiteiten te beginnen, want door beweging komen stoffen vrij die regeneratieve processen van het centrale zenuwstelsel stimuleren.
De juiste dosering is echter van cruciaal belang. Ook hier geldt: tijdens of na een activiteit mogen geen symptomen ontstaan of worden versterkt. In het begin is het raadzaam om snelle bewegingen met grote krachtinwerking te vermijden. Ook grote hoofdbewegingen kunnen symptomen veroorzaken en moeten voorzichtig worden uitgebreid.
Wist je dit al?
«Uit onderzoeken blijkt dat een actieve in plaats van een passieve revalidatie na een hersenschudding het genezingsproces ondersteunt en negatieve gevolgen op de langere termijn kan verminderen.»
- Michael Skibba, Jessica Reinhard, Ingo Helmich
Het best al in een vroeg stadium. Want sensomotorische oefeningen, zoals die op de Sensopro-apparaten, verminderen duizeligheid, nek- en hoofdpijn en lang aanhoudende symptomen. Bovendien kun je de training op de Luna goed doseren. Je kunt bijvoorbeeld al vroeg op de tapes gaan staan.
De trainingsopbouw moet je altijd overleggen met je behandelend arts. Als symptomen worden versterkt of opnieuw ontstaan, duidt dat op overbelasting van je lichaam. Je moet je training dan aanpassen en vereenvoudigen.
Overleg met je trainer is belangrijk om de passende training te vinden.
Wij adviseren de volgende trainingen:
Vroege fase: verschillende staande posities met toenemende moeilijkheidsgraad zonder verende beweging.
Later: armbewegingen, kijkrichting wisselen, ogen sluiten.
Nog later: begin met Bounce, training uit de categorie Gezondheid.
