Kort voor de WK-medaille gebeurde het. Joana Heidrich kreeg een schouderblessure. De droom was voorbij. Ervaar hoe Joana voor haar droom blijft strijden en waarvoor ze het meest bang was.
Joana behoort samen met Anouk Vergé-Dépré tot de meest succesvolle beachvolleybalsters in de Zwitserse geschiedenis. In juni 2022 vond echter één van haar grootste dompers in de Joanna’s carrière plaats. Ze liep een zware schouderblessure op en moest zich laten opereren.
«Als ze net zo werkt als tot nu toe, dan komt ze zeker terug. En dat zou ik niet altijd tijdens het hele revalidatieproces hebben gezegd.» Nicolai Loboda, Joana’s fysiotherapeut, begeleidt Joana en is positief gestemd.
«Er was een moment waarop ik zei, hé, het is ok als ik nooit meer zou kunnen volleyballen, maar wanneer ik mijn handen weer voor de alledaagse dingen kan gebruiken, dan ben ik al ongelooflijk gelukkig.»
Athletiekcoach Andreas Lanz moet soms tegen Joana schreeuwen zodat ze tot haar grenzen gaat.
Joana laat duidelijk zien dat ze terug wil. Dat zegt ook haar trainer Spiros Karachalios: «Wanneer ze zich een doel stelt, wil ze dat doel ook voor 100% bereiken, hoe hard ze daarvoor ook moet werken. Ze is bereid om die inspanning te leveren als dat nodig is om het doel te bereiken.»
Ook Andreas Lanz merkt Joana’s vorderingen op «Ik ben zelf ook verbaasd over de stapsgewijze vorderingen die ze nu maakt.»
Voor de beachvolleybalster wordt het harde werk dus beloond. Wie weet hoe lang (of kort) het zal duren voordat ze weer terug is? Het ziet er ieder geval niet slecht uit; daarover verheugt zich ook partner Anouk.
Tijdens haar revalidatie traint Joana ook op de Luna Fitness. Ze vindt die training vooral waardevol voor de kleinere spiergroepen. «Ik heb dat eerst natuurlijk totaal onderschat, stond daarna echter versteld en moest aan het eind bijna overgeven. Ik denk dus dat dit een zeer compleet apparaat is.»
«Nu is het belangrijk dat ik stap voor stap vorderingen maakt en het doel niet uit het oog verlies. Ik hou mezelf voor: daar willen we weer heen en we weten wat we willen. Daarvoor ga ik tot aan het bittere eind.»
